Prijzen in natura

Zojuist heeft de Postcodeloterij vier koffers afgeleverd. Twee voor ons en twee voor de buren. Lege nieuwe koffers welteverstaan. Waar de geldprijs is, is een groot raadsel....

Iedere maand koop ik twee loten. Je weet het niet..., snel rijk worden lost veel problemen op. Ik doe het al jaren zonder resultaat. Vroeger nog wel eens vijf of tien euro gewonnen.

Meedoen aan de loterij herinnert mij er telkens aan dat leven vol kansen en risico's is. Dat toeval in ons bestaan een grote rol speelt en dat niet meedoen aan het leven, het rad van fortuin geen optie is. Dus braaf stort ik iedere maand mijn geld.

Ik mag de gegeven koffers natuurlijk niet inkijken. Het is een gegeven paard. Maar goed dan herinner je je het verhaal van Troje en dan denk je toch even spieken. Leeg dus. Niets nada niente. Gelukkig veen kofferbom.

Soms vraag ik mij af wat ze bij de postcodeloterij denken? Mijnheer van den Donk zal blij zijn met de koffers. De koffers zijn van het merk, uh, Postcodeloterij. Prachtig in de huiskleuren en de huisstijl Postcodeloterij.

Nu krijg ik wel eens een sigaar uit eigen doos van mijnheer Rutte, maar die geeft dat dan wel in 1000 klinkende vrij besteedbare Euro's. Hier krijg ik een sigaar uit eigen doos van een marketing expert in de top van de Postcodeloterij met te weinig budget.

Weet je wat dacht hij. Ik vraag Samsonite (of wie dan ook) om koffers met korting, die betaal ik met de geldprijs van mijnheer van de Donk, dan gebruik ik mijn budget voor de styling van die koffer. En als mijnheer van den Donk dan op vakantie gaat is hij mijn ambassadeur. Mijnheer van den Donk heeft vast nog nooit zo'n mooie koffer gehad voor zo'n zachte prijs.

Nou Postcodeloterij bedankt. Ik had al koffers. Wat moet ik hier nou mee? U weet ik ben milieubewust. U weet ik ga die koffers gebruiken. U weet dat ik niets weggooi. Toch ben ik woest. Woest over uw arrogantie. Woest over uw list en bedrog. Woest over het feit dat u mij vrijheid ontneemt.

Ondertussen ben ik blij voor de arbeiders bij de kofferfabrikant. Zij hebben tenminste wat geld verdiend. Ik hoop een eerlijk loon. Dan ben ik weer woest over de directie bij de kofferfabrikant. En zo kan ik nog wel even doorgaan tot ik van woest via rouw en verdriet weer tot rust kom.

Straks sta ik slaafs in de rij bij de douane. Tussen alle andere slachtoffers met dezelfde koffers. Zal ik glimlachen, zal ik huilen, zal ik opnieuw in woede uitbarsten. Ik weet het niet. De marketing expert bij de Postcodeloterij is dronken aan de macht, hij is stout en dom en gek en uiteindelijk gewoon zielig. Ziek van geldzucht verspilt hij kostbare grondstoffen vrijheid en geluk van mensen.

Oh was ik zelf maar dom dan was ik zijn blije ambassadeur met twee mooie koffers in de rij naar een geweldig vakantieoord. Thailand bijvoorbeeld. Waar iedereen je dan vraagt waar koop je die koffers?

Sorry dat weet ik niet zeg ik dan. Nee als je geen NL-postcode hebt kan je niet meedoen. Ja u kunt natuurlijk een huis kopen of huren in Nederland... Een postbus? Hm ik weet niet of je dan in aanmerking komt voor de straatprijs...